De pastoriekwestie (1)

Voorgenomen verkoop van de pastorie

Tijdens de vergadering van kerkvoogden en notabelen, gehouden op 8 augustus 1956, kwam de voorgenomen verkoop van de pastorie aan Van Toor’s Oliegoedfabriek te Vlaardingen aan de orde. Al op 29 juni 1956 was te Rotterdam een wederzijds vrijblijvende afspraak gemaakt met de eigenaar van deze firma die had verklaard bereid te zijn bij een eventuele overname van de pastorie een koopsom van 18.000 gulden te willen neertellen. Voordat hij een definitieve beslissing zou nemen wilde hij eerst contact opnemen met diverse instanties om te kunnen bepalen of het vestigen van een filiaal van zijn bedrijf in Hooge Zwaluwe niet alleen rendabel, maar ook levensvatbaar zou zijn. De kerkvoogdontvanger die de onderhandelingen had gevoerd had toegezegd dat hij tijdens dit onderzoek geen onderhandelingen met andere gegadigden zou voeren. Sinds 29 juni 1956 had de aspirant koper zich niet meer laten horen en inmiddels was de situatie geheel veranderd.

Nieuwe plannen

Het interieur van de pastorie was grotendeels gerestaureerd, terwijl de nieuwe predikant er al woonde. De dominee had te kennen gegeven dat hij de pastorie wel groot vond, maar omdat het huis aan de binnenkant weer in goede staat verkeerde, hij het niet graag zou willen verlaten. Omdat er nog veel voorbereiding getroffen moesten worden voor de restauratie van de buitenkant van de pastorie en het tempo van de bouwbedrijven blijkbaar niet al te hoog was, had de predikant verklaard dat hij bij het verlaten van de pastorie het vaste voornemen had om in de pastorie te Made te gaan wonen. Uiteindelijk werd met algemene stemmen besloten om geheel van de verkoop van de pastorie af te zien. De heer Van Toor zou van dit besluit in kennis worden gesteld.

(Wordt vervolgd)

Hooge Zwaluwe, 21 oktober 2008
Matti Herben en Ada Peele